I jaf a drim

Tiven un soño,
un soño fermoso,
era, como soño,
moi fantasioso;

eramos libres
o mundo era noso
non había crise
nin rastro voso
nin rastro de cartos
viviamos do troco.

Non había ricos
non había chupóns
non había mangantes
tocándonos os collóns;
Fóra capitalismo,
fóra eleccións
que mande o macho alfa,
sigamos a evolución
cada un que rece o que queira
pois ninguén nolo impón.

Podiamos pensar e dicir o que pensabamos.
Se algo estaba mal a un acordo chegabamos.
Ás veces había hostias, non era todo perfecto
pero arranxabámolo nós non vos precisabamos.
Non había porras nin bolas de goma
non había monas tocándonos a pirola
non existían nike, burguer king nin CocaCola
pero logo espertei de novo nesta realidade tola