Con teas de araña, pero segue aberto!

Unha morea de meses despois (2 anos ou algo así) dáseme por escribir aquí unha simple mostra de que recordo a contraseña.

Aínda que me poña a escribir de vez en cando de novo, volverei a deixar este blog abandonado antes ou despois, e aínda por riba cada vez son máis consciente de que teño moita imaxinación pero non sei plasmala sen recurrir a unha descrición detallada do que imaxino. Non me parece unha lectura demasiado interesante, pero bueno, xa que utilizo esta conta para visitar outros blogs de vez en cando, non está de máis telo por aquí, ;)